– pole jest poza czasem i przestrzenią – oznacza to, że wszystkie historie dzieją się tu i teraz. Ta scena z dzieciństwa nadal się odgrywa, wystarczy podobieństwo scenerii, by się scenariusz odpalił

– pole pokazuje co ma, a nie co mi, lub klientowi chce się widzieć. Daje więc wgląd bez głowy i jej interpretacji naszych doświadczeń, i tego co nas ogranicza – tożsamości, subiektywizmu. Tu moc obiektywnego oglądu.

– umożliwia dotarcie do nowych, ukrytych zasobów, tego co nie wiemy że już jest w naszym zasięgu. Jak również do zasobów z naszego rodu

– kiedy poszukujemy źródła, tego co nas spotyka i nie potrafimy do niego dotrzeć. Często pole odsłania stare długi, przysięgi – wywierające aktualnie wpływ na to co nas spotyka.

– pole to wielość – tu można sięgnąć po to co do tej pory było poza naszym zasięgiem, materię, relację, zdrowie, cel życiowy itd. Odnaleźć osobistą drogę do wyznaczonego celu.

– umożliwia rozpoznanie roli w jakiej utknęliśmy (wieczne dziecko, matka, ofiara…) otwiera na bogactwo wewnętrznych postaci. Kontaktuje nas też z archetypowymi postaciami, takimi jak np. wewnętrzny uzdrowiciel, archetypowi rodzice, mędrzec

– myślę, że tu wgląd dzieję się szybciej bez wielu godzin spędzonych na rozmowie

– przestajemy odgrywać czyjąś historię, zaczynamy żyć swoim życiem, uwalniamy się od nieswoich emocji, bólu

– integracje tego co obce, poprzez prace w polu bierzemy np. siłę, moc, materię, powoli poznajemy jakie to role w nas i się nimi możemy stawać

– poszerzanie świadomości, tożsamości jeśli pracujemy z kartami – o aspekt mitu – nowe tożsamości. Przykładowo kobiece – używając talii bogiń. My mamy ograniczony zakres kulturowych ról kobiecych – dziewica, matka, dziwka. A tu taki poszerzony aspekt tożsamości kobiecych

– bycie w ciele, nie w głowie więc i z ciała emocje wyciągamy nie tylko głową omawiamy, ale i na poziomie doświadczenia pracujemy równowaga wglądu i doświadczenia. W ciele wiele emocji zapisanych mamy, jeśli je tylko omawiamy to one nie mijają. Coraz więcej technik na ciało zwraca uwagę. Tu np. traumy zamrożenia, bóle emocje wczesno – dziecięce

– w wielości ról, narzuconych nam społecznie, w rodzinie, relacji, odnajdujemy swoje unikatowe Ja.